هشدار علم‌الهدی به «جریان روحانیت»

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: تعبیری که با عنوان «جنگ ترکیبی» به شرایط امروز کشور اطلاق می‌شود، دلالت بر حقیقتی آشکار دارد که بر مبنای آن، دشمن و جبهه باطل از تمام توان خود برای براندازی نظام استفاده می‌کند.

سید احمد علم‌الهدی روز دوشنبه در همایش توانمندسازی فرماندهان حوزه‌ها و پایگاه‌های سازمان بسیج اساتید، طلاب و روحانیون کشور در مشهد، افزود: نواندیشی‌ها و دگراندیشی‌های انحرافی، شاخص‌ترین آسیب جریان روحانیت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی بیان کرد: بسیج جامعه روحانیت باید بتواند با استفاده از جسارت ذاتی طلاب به‌ موازات تقابل با تحجر، در مقابل دگر اندیشی‌های انحرافی هم ایستادگی کند و هدایتگر بینش‌های انقلابی در مسیر دفاع از ارزش‌ها باشد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اظهار داشت: امام زمان(ع) در این شرایط به سربازی نیاز دارد که ملاحظه جان و مال خود را نداشته باشد و همه‌چیز خود را در این راه فدا کند. این ویژگی را فقط در بین بسیجیان می‌توان یافت که تا این حد برای خدا خالص باشند و اینجاست که تربیت فکر بسیجی در جامعه ضرورت پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: فضای کلی حوزه‌های علمیه باید به گونه‌ای باشد که طلبه‌ برای خدمتگزاری در رکاب امام زمان(عج) تربیت کند.

علم الهدی گفت: امروزه جامعه بشری در شرایطی قرار دارد که فضای فکری آن به‌شدت آماده پذیرش ماهیت ظهور است. البته نمی‌توانیم برای نزدیک بودن یا نبودن ظهور، زمانی را تعیین کنیم و این امر فقط در اختیار حضرت حق و امام زمان(عج) است.

وی افزود: در این شرایط، طلاب نباید خود را محدود به مستحبات یا تحصیلات و کسب علوم حوزوی کنند زیرا وجود امام زمان(عج) امروزه سربازی را می‌خواهند که در عرصه فعالیت بصیرت افزایی اجتماعی و فرهنگی در وسط میدان باشد.

امام جمعه مشهد گفت: اگرچه جایگاه‌های عالی علمی و مراتب فوق‌العاده تقوا برای طلاب دارای اهمیت بوده، اما والاتر از همه وجود بینش سیاسی است.

همایش توانمندسازی فرماندهان، حوزه ها و پایگاههای سازمان بسیج اساتید، طلاب و روحانیون کشور طی روزهای ۲۲ و ۲۳ اسفندماه در مشهد برگزار می شود

بیشتر بخوانید:

آیت‌الله علوی بروجردی: جوان‌های نسل جدید، دنبال هرکسی می‌روند، «غیر از ما!» / نباید دلخوش باشیم، یک عده همفکر، دور ما باشند فاضل میبدی: کاش «فریاد جناب علم‌الهدی» برای رکوردشکنی «گرانی‌ها» در این دولت هم مانند «حجاب»، بلند بود علم‌الهدی: «بلای» افزایش قیمت ارز و افت ارزش پول ملی، «توطئه اقتصادی» است / مردم به میدان مقابله با «ترویج بدحجابی» بیایند

« گام کوچک اصلاحی» پیشنهادی مهاجرانی / رهبری، این «مثلث مبارک» را از «نماز جمعه» بفرستند، سازمان تبلیغات/ هفته‌ای نیست، این سه، دسته گلی به آب ندهند

۲۱۲۲۰

کد خبر 1742619

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: سید احمد علم الهدی حوزه علمیه امام زمان علم الهدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۲۱۲۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنجال شعرخوانی علم الهدی درباره منیژه از تریبون نماز جمعه /مشاوران شما بیت هایی بهتر از شاهنامه را می توانستند پیدا کنند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه اصلاح طلب هم میهن در گزارشی با عنوان «نگر تا نباشی به جز دادگر» نوشت؛

چند سال پیش که شهرداری مشهد ذوقی به خرج داده بود و تصویرهایی از شاهنامه در و دیوار شهر را آراسته بودند، دستور به زدودن این تصویرها داده شد، گویی که بین این تصویرها و آن‌چه مشهد به آن شهره است، تقابلی وجود دارد. چندین دهه به دلیل همین تصور، توسعه و رسیدگی به آرامگاه فردوسی که یکی از بزرگ‌ترین شاعران و حکیمان ایران است، متوقف بود تا اینکه از مقامات بالاتر حکم به آبادانی آرامگاه فردوسی داده شد.

مقامات استانی و از جمله امام جمعه شال و کلاه کردند و به آرامگاه فردوسی رفتند. اگر اسم این مقامات و فردوسی را کنار هم در موتورهای جست‌وجوگر بنویسید و نتایج را هر چه بالا و پایین کنید، همان چند عکس را خواهید دید. با چنین پیشینه‌ای است که سخنان آیت‌الله علم‌الهدی و استنادش به شاهنامه برای دفاع از اجبار در پوشش با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شده است.

علم‌الهدی گفته است: مسئله حجاب نیز یکی از همین هویت‌های دینی و ملی است. اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می‌توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید. او هم‌چنین به‌عنوان نمونه بیتی از شاهنامه خوانده است که منیژه خطاب به بیژه گفته است: منیژه منم دخت افراسیاب/برهنه ندیده تنم آفتاب

این سخن که زنان ایرانی براساس آن‌چه به ما رسیده، پوششی برای موی سر داشته‌اند یا چیزی شبیه چادر حتی، نادرست نیست. حتی این سخن که در شاهنامه‌ی فردوسی پاکدامنی و شرم از ویژگی‌های مثبت زنان و البته مردان شمرده می‌شود، هم بی‌راه نیست، هرچند تعریف پاکدامنی در نگاه حکیم توس و امام جمعه مشهد متفاوت است، اما بیتی که آقای علم‌الهدی به آن ارجاع داده، ربطی به زنان ایران ندارد. افراسیاب شاه توران است و منیژه دختری تورانی است نه ایرانی. این به خودی خود ایرادی در استدلال امام جمعه به حساب نمی‌آید و می‌تواند بگوید که حکیم خصلت نیکو را حتی در دشمن ستوده است. ماجرا از اینجا جالب می‌شود که بدانیم این بیت را منیژه کی خوانده است و اصلاً ارتباطی به پوشش سر دارد یا نه؟

منیژه دل‌بسته‌ی بیژن شاهزاده‌ی ایرانی می‌شود و -به زبان امروزی- او را چیزخور کرده بی‌هوش به شبستان خود می‌آورد و همه‌ی این اتفاقات بدون اجازه‌ی والدین و بدون پیمان زناشویی -که از قضا در ایران باستان هم مرسوم بوده- رخ می‌دهد. بیژن در قصر او به هوش می‌آید و باقی قضایا و منیژه در چنین لحظات احساسی درباره‌ی اهمیت چیزی که به بیژن عرضه می‌کند این بیت را به زبان می‌آورد که تا به حال چنین بوده، اما بعدش را می‌توان در شاهنامه خواند.

البته اگر مشاوران امام جمعه با شاهنامه به از این بودند که هستند، بیت‌هایی می‌توانستند پیدا کنند که به کارشان بیاید، مثلاً آنجا که شیرین می‌گوید:

به سه چیز باشد زنان را بهی/ که باشند زیبای گاه مهی/ یکی آنک با شرم و با خواسته است/ که جفتش بدو خانه آراسته است/ دگر آن‌ که فرخ پسر زاید او/ ز شوی خجسته بیافزاید او/ سه دیگر که بالا و رویش بود/ به پوشیدگی نیز مویش بود

این ابیات به روشنی از پوشیدگی موها می‌گوید، درحالی‌که در بیت استنادی امام‌جمعه‌ی مشهد، تفاوت برهنگی و نداشتن پوشش سرنادیده گرفته است. این مغالطه در سخنان بسیاری دیگر از مقامات هم دیده می‌شود. نداشتن پوشش سر با برهنگی هم‌معنا نیست. با این حال هم‌چنان که در بیت انتخابی امام جمعه مشهد و این ابیات می‌بینیم هیچ‌کدام توصیه‌ی فردوسی نیست و سخنان شخصیت‌های شاهنامه است. شاهنامه مثل هر متن کهن ادبی در کنار ارزش‌های ادبی و زیباشناختی و روایی خود، مجموعه‌ای از ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی زمانه‌ی خود را منتقل می‌کند که به دنیایی دیگر تعلق دارند، چنان‌که در همین بیت‌های بالا پسرزا بودن جزو ارزش‌هایی شمرده شده است.

در شاهنامه زنان برجسته‌ای نقش‌آفرینی کرده‌اند که الگوی زن مطلوب امام جمعه مشهد نمی‌توانند باشند. برخی از زنان برجسته‌ی شاهنامه مثل منیژه در طلب معشوق در انتظار خواستاری و خواستگاری او نمانده‌اند و از جمله‌ی آنان تهمینه است مادر سهراب که در شاهنامه زنی ستوده است و تنها یک شب هم‌خواب رستم بوده است. رودابه مادر رستم نیز در راه دادن زال به قصرش از موی خویش کمندی بافته و انداخته و بعد هم که ماجرا در شاهنامه روشن است.

در این میان داستان گردآفرید اگرچه متفاوت است، اما در کنشگری از روابط خصوصی پیش‌تر رفته و اگر روی و موی پوشیده به این خاطر است که شناخته نشود و آنجا که روی و موی گشاده به قصد فریب دشمن است:

رها شد ز بند زره موی اوی/ در افشان چو خورشید شد روی اوی/ بدانست سهراب کو دختر است/ سر و موی او از در و افسر است

درست است که فکر می‌کنم شاهنامه ارزش‌های جهانی دیگر را منتقل می‌کند و چنین استناداتی به آن راه به جایی نمی‌برد، اما به نظرم از قضا در شاهنامه برای صاحبان مقام و قدرت توصیه‌هایی شایسته‌تر می‌توان یافت، مضمون‌هایی که بارها تکرار شده است. یکی از این مضمون‌ها دادگری است. دادگر در شاهنامه هم‌صفت خداوند است که جای نام نشسته است و هم وظیفه‌ی صاحب قدرت. فردوسی می‌گوید، پادشاهی که دادگر باشد، نیازی به فریادرس ندارد: کجا پادشا دادگر بود و بس/ نیازش نیاید به فریادرس

2727

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902919